Loading

” Nie unoś się – Unoszenie”  ver.1.4.10

Unoszenie ,zniewolenie.
Aniołów frakcje, ziemskie akcje.
mówią różnie, robią swoje.
Ja unosić się nie boje?

nie rób tego, łatwo powiedzieć.
trzeba siebie poznać.
w głębi odpowiedzieć.

zanęcić uczucia ,by nie było
nieporozumienia- nie umienia
czysta prawda w oczy nie zagląda,
nawet nie wiem jak ona wygląda.

Jak wygląda prawda z bliska,
bo przychodzą wciąż ludziska.
czarne twarze, ciemne kapelusze
niczego się od nich nie nauczę
a sam nigdzie się nie ruszę(wzruszę)

nie unoś się ..bo odlecisz
nie pisz już bo pofruniesz
nie pisz przecież
wiesz, że nie umiesz(umiesz)

umie pływać w obłokach
prześlizgiwać się w myślach.
jak na biegunie, goni rybę foka.

Bo nic tak, naprawdę z tekstu nie wynika
jest to rozgrzewka, przed naporem Tytanika.
Gigantyczna sprawa, ludzka porażka
słowna gra ,rymem zabawa…

Szelest kończy ten tekst i zwrotkę .
Idzie na inną budowę, ma z sobą notes
młotek i złotą maskotkę
Przyjaciółkę – z rymowaną kotkę.
myszy łapie ,ogniem pluje ,
w rymie się organizuje.

Jedna odpowiedź do “.:: Unoszenie :: 397 ::.”

Skomentuj,pozostaw po sobie ślad